ز غيبت نور تو تا در شهود آوردند

جمال حسن ازل در وجود آوردند



تو دومين، حسني، اي امام يازدهم

كه مهر و ماه به پيشت سجود آوردند



بود صفات تو هم چون خداي نامحدود

اگر چه ذات تو را در حدود آوردند



نديده اند خدا را و در تو مشهود است

هر آنچه وصف خداي ودود آوردند



بشر چگونه ستايد تو را كه عليين

ز سوي حق به حضورت، ورود آوردند



[ صفحه 57]



نمونه اي ز كمال و كرامتت باشد

هر آن سخن كه ز احسان و جود آوردند



فروغ روي تو را در جمال او ديدند

فرشتگان كه بر آدم، سجود آوردند



به پاي درس تو ديدند انبيا را هم

كه رو به سوي تو چون شيث و هود آوردند



براي بافتن جامه ي فضايل تو

ز عقل و عشق و ادب، تار و پود آوردند



تو آن امام خدا قدرتي كه شيران هم

سر نياز به پايت، فرود آوردند



ز نور مهدي غايب كه حق، تو را بنشيد

ز پشت پرده برون، هر چه بود آوردند



براي بندگي درگهت «مؤيد» را

ز آستان عدم، در وجود آوردند



[ صفحه 58]