امام عسكري(ع) و مسأله غيبت


هشتم ربيع الاول سالروز شهادت امام حسن عسكري(عليه السلام) و آغاز امامت خورشيد عالم تاب مهدوي است. مهمترين مساله پس از شهادت امام عسكري(عليه السلام) مساله غيبت بوده است كه پيش بيني تحقق آن در كلام معصومين و در منابع شيعه و سني بسيار نقل شده است و امام عسكري(عليه السلام) نيز تلاش مي نمودند تا مردم را بر اين امر آگاه سازند و مقام الهي فرزندشان را به ايشان ياد آور شوند.

اين امر درباره افكار افراد عادي دشوار مي نمود اما امام(عليه السلام) به هر ترتيب، فكر غيبت را در اذهان و افكار، رسوخ مي داد و به مردم مي فهماند كه اين حقيقت را بايد بپذيرند و ديگران را به اين انديشه و اعتقاد و متفرّعات آن آگاه سازند.

دوستان و طرفداران امام(عليه السلام) به وسيله مكاتبه و مراسله با ايشان تماس مي گرفتند و درباره مهدي موعود از حضرتش مي پرسيدند و جواب لازم و كافي را دريافت مي كردند.

شيعيان وقتي اموالي را از حقوق شرعي براي امام عسكري(عليه السلام)مي بردند ابتدا به محضر «عثمان بن سعيد عمري» وارد مي شدند او نيز كه براي سرپوش گذاشتن بر فعّاليّتهاي امام(عليه السلام) و براي مصلحت ايشان، تجارت روغن مي كرد، پول هايي را كه تحويل مي گرفت در خيكهاي روغن مي گذاشت و دور از چشم حاكمان، براي امام مي فرستاد.

از دغدغه هاي اصلي حاكمان عباسي در زمان امام عسكري(عليه السلام) برخورد با مساله غيبت و وجود مهدي بود كه خواب از چشمشان ربوده و آنان را مجبور به انجام حركاتي در جهت حفظ تاج و تخت خود كرده بود .

معتمد عبّاسي امام را تحت مراقبت شديدي قرار داد، به طوري كه كسي جز در شرايط ويژه اي كه امام با نزديكان خود قرار گذاشته بود، امكان تماس با آن حضرت را نمي يافت و هر آنچه كه از خارج به ايشان مي رسيد يا به خارج مي دادند، از طريق مراسله بود.

وقتي كه خبر كسالت امام به گوش معتمد عبّاسي رسيد، دستور داد تا خانه آن حضرت را زير نظر بگيرند.

پس از شهادت امام نيز تفتيش و بازجويي كامل به عمل آمد و همه اثاث خانه را مُهر و موم كردند و آن گاه در صدد تحقيق و بازجويي از فرزندان امام عسكري(عليه السلام) برآمدند و به قابله ها دستور دادند كه زنان را تحت معاينه دقيق قرار دهند و اگر آثار حمل در يكي از آنان ديدند به خليفه گزارش كنند.

هراس و وحشت عبّاسيان از مهدي موعود كه پيامبر اكرم(صلي الله عليه وآله وسلم)نويد ظهورش را بارها داده بود و او را بزرگترين مصلح در تاريخ جامعه بشري ـ كه طومار ظلم و ستم را در هم خواهد پيچيد و عدالت اجتماعي را برقرار خواهد ساخت ـ معرّفي كرده بود، روز به روز بالا مي گرفت.

آنان مي خواستند با كشتن نسل پيامبر(صلي الله عليه وآله وسلم)، مانع ظهور امام منتَظر گردند. امام عسكري(عليه السلام) در نامه اي به همين مطلب اشاره كرده اند:

«پنداشته اند با كشتن من، نسلم را قطع خواهند كرد و حال آن كه خداوند خواسته آنان را تكذيب كرده است و سپاس خداي را كه مرا از جهان نَبُرْد تا آن كه جانشين و امام بعد از من را نشانم داد. او در خلقت و اخلاق، شبيه ترين كس به پيامبر اكرم است. خداوند او را در دوران غيبت حفظ ميكند، سپس او را ظاهر ميسازد تا زمين را پس از آن كه پر از ظلم و ستم شده باشد، سرشار از عدالت و برابري كند.»
كلام نور
ويژگي هاي شيعيان در كلام امام عسكري(ع)

«شيعَتُنا الْفِئَـهيُ النّاجِيَهيُ وَالْفِرْقَهيُ الزّاكِيَهيُ صارُوا لَنا رادِئًا وَصَوْنًا وَ عَلَي الظَّلَمَهيِ أَلَبًّا وَ عَوْنًا سَيَفْجُرُ لَهُمْ يَنابيعُ الْحَيَوانِ بَعْدَ لَظْيِ مُجْتَمَعِ النِّيرانِ أَمامَ الرَّوْضَهيِ.»:پيروان ما، گروه هاي نجات يابنده و فرقه هاي پاكي هستند كه حافظان [آيين] مايند، و ايشان در مقابل ستمكاران، سپر و كمككار ما [هستند]. به زودي چشمه هاي حيات [منجيِ بشريّت] بعد از گدازه توده هاي آتش! پيش از ظهور براي آنان خواهد جوشيد.

***