درسهايي براي زندگي


بهترين درسها همان است كه انسان از آنها در زندگاني خويش بهره برمي دارد. ائمه هدي عليه السلام آموزشهاي بسياري براي زندگي ارائه داده اند كه اگر ما به فهم آنها نايل شويم نيكبخت ترين مردم در دنيا و نزديك ترين آنها به خشنودي خداوند در آخرت خواهيم بود. در آنچه كه ذيلاً نقل مي شود به تأمل درباره پاره اي از سخنان امام در اين عرصه مهم خواهيم پرداخت:

تا آنجا كه تحمل داري، درخواست و سؤال مكن، زيرا براي هر روزي، رزق جديد است و بدان كه پافشاري و اصرار در سؤال و كمك خواستن هيبت انسان را از بين مي برد و باعث رنج و سختي مي گردد. صبر پيشه كن تا خداوند دري به روي تو بازكند كه گذشتن از آن براي تو سهل و آسان باشد. چه نزديك است خداوند كارساز به انسان درمانده، و امنيت و آسايش به شخص فراري ترسان، پس شايد غيرتها نوعي از تأديب الهي باشد. و بهره ها و نصيب ها مراتبي است، پس برچيدن ميوه اي كه نرسيده است عجله مكن، چرا كه در وقت مناسب آن را به دست خواهي آورد. و بدان، تدبيركننده كارت به وقتي كه كارت را اصلاح كند آگاه تر است، به اختيار او در همه امور خود كه بنفع توست اطمينان كن، و دربرآوردن حاجات خود قبل از رسيدن وقت آن، عجله منما كه قلب و سينه ات، تنگ مي شود، و يأس بر تو چيره مي شود. و بدان كه از براي بخشش، اندازه و مقداري است كه اگر از آن فزوني يابد، اسراف خواهد بود و از براي مدارا و احتياط اندازه اي است كه هرگاه از آن بيشتر شود، جبن و ترس است و از براي اقتصاد و ميانه روي مقدار است كه زيادتر از آن بخل است و شجاعت را مقداري است كه افزون آن تهوّر و بي باكي است و از تيزهوش آرام بر حذر باش.

بهترين برادران تو كسي است كه گناهت را فراموش كرد و نيكي ترا به يادآورد. سست حيله ترين دشمنان كسي است كه دشمني خويش را آشكار ساخت.

زيبائي چهره، جمال برون است و زيبايي عقل جمال درون است.

سزاوارترين مردم به محبت كردن، كسي است كه از او اميد محبت كردن دارند.

پليديها در خانه اي قرار داده شدند و دروغ كليد آن خانه است.

ناداني دشمن است، و حلم حكومت، و راحتي دلها را نشناخت آن كه حلم، پاره هاي اندوه صبر و دشمني را به وي جرعه جرعه نچشاند.

هر كه بر پشت باطل سوار شد، در سراي پشيماني فرود آمد.

تقديرهاي غالب با كشمكش دفع نگردند، و ارزاق نوشته شده را به آز نتوانند بدست آرند، و با امساك نتوان آنها را دفع گرداند.

عطاياي( شخص) كريم تو را پيش او خوب جلوه مي دهد و بدو نزديكت مي سازد، و عطاياي( شخص) فرومايه تو را از او دور مي كند و به نزدش منفورت مي سازد.

هر كه پارسايي خوي او باشد و كرم سرشت او و بردباري عادت او، دوستانش زياد گردد و تمجيد بر او فراوان، و با ستايشهايي نيكويي كه از او مي كنند بر دشمنانش پيروز مي شود.

آغاز امامت عشق

پس از شهادت جانسوز امام عسكري عليه السلام در هشتم ربيع الاول سال 260 ه. ق و انجام مراسم تدفين آن بزرگوار توسط امام مهدي عليه السلام ، ايشان در سن پنج سالگي به جاي پدر، مسئوليت امامت را بر عهده گرفتند و از همان زمان بود كه غيبت صغراي آن حضرت آغاز گشت و شيعه درعطش ظهور حضرتش سوخت وحسرت ديدار يار ، داغ عشق بر دلها زد .

مهديا!

جانها ، شورانگيز از ياد ِ دلرباي توست . شقايق هاي شادي بشر، در شبستان شيدايي تو مي كاود و شايسته ترين بندگان خدا، شب ها و روزها، شرط تداوم حيات خويش را در آويختن به شاخه ي طوباي محبت تو مي دانند.

يارا!

دلها به ياد تو مي تپد و روشني نگاه منتظران به افق خورشيد ظهور توست ...

اي برترين افق براي پرواز پرندگان آرزو ، اي تجلي آبي ترين آسمان اميد ، اي منتهاي برترين خيال هستي ، اي آرمان همه ي چشم انتظاران ، دنيا نيازمند ظهور توست ، و قلب انسانها به شوق زيارت روي دلرباي تو مي تپد.

اي قلب عالم امكان ، بيا و گـَرد گامهايت را توتياي چشمانمان قرار ده .

بيا كه نواي دل انگيز توحيدت رابا گوش جان شنواييم .

مولا جان بيا ! ...

***