يكي از اصحاب و راويان حديث كه به نام ابويعقوب ، اسحاق - فرزند ابان - معروف بود، حكايت كند:
در آن دوراني كه حضرت ابومحمّد، امام حسن عسكري عليه السلام در زندان معتمد عبّاسي به سر مي برد، به بعضي از دوستان و ياران باوفايش ‍ سفارش مي فرمود تا مقدار معيّني طعام براي افراد بي بضاعت از خانواده هاي مؤمن ببرند.
و در ضمن تصريح مي نمود: متوجّه باشيد، هنگامي كه وسائل خوراكي را درب منزل فلاني و فلاني برسانيد، من نيز در كنار شما همان جا حاضر خواهم بود.
و با اين كه ممورين حكومتي به طور مرتّب جلوي زندان و اطراف آن حضور داشتند و دائم در گشت و كنترل بودند.
همچنين با اين كه مسئول زندان هم جلوي زندان حاضر بود و درب زندان قفل داشت و در هر پنج روز، يكبار مسئول زندان را تعويض مي كردند تا مبادا راه دوستي و... با افراد زنداني پيدا شود.
و نيز با توجّه بر اين كه جاسوساني را به شكل هاي مختلف ، در اطراف گماشته بودند.
با همه اين سختگيري ها، همين كه اصحاب دستور حضرت را اجراء مي كردند و مقدار طعام سفارش شده را درب منزل شخص فقير مورد نظر مي رساندند، مي ديدند كه امام عليه السلام قبل از آن ها جلوي منزل حضور دارد و از آن ها دلجوئي مي نمايد.
و از اين طريق فقراء و شيعيان ، توسّط حضرت امام حسن عسكري عليه السلام در رفاه و آسايش قرار مي گرفتند.
و امام مسلمين - حضرت امام حسن عسكري عليه السلام به هر نوعي كه مي توانست حتّي از داخل زندان هم ، به خانواده هاي بي بضاعت و تهي دست رسيدگي مي نمود.(1)