شك در امامت


حجاج بن سفيان عبدي مي گويد: در بصره فرزند مريضم را ترك كرده و بيرون آمدم. سپس نامه اي به ابو محمّد (ع) نوشته و از او تقاضا نمودم تا براي پسرم دعا كند.
حضرت در پاسخ نوشت: خدا پسرت را رحمت كند كه مؤمن بود.
مي گويد: نامه اي از بصره رسيد كه معلوم شد، فرزندم در همان روزي كه امام (ع) در نامه، فوت او را نوشته، وفات كرده است و او به خاطر اختلافي كه ميان شيعيان رخ داد، در امامت شك نموده بود.[1]

***

1. محرمي غلام حسن جلوه هاي اعجاز معصومين، ص 333-343، دفتر انتشارات اسلامي ، قم ، چاپ دوم،1378 ش .