ابن طاووس مي گويد: «از جمله رواياتي كه در باب معجزات مولايمان امام حسن عسكري عليه السلام وارد شده، روايتي است كه من آن را از نوشته ي كسي كه محمد بن هارون تلعكبري (شيخ مفيد) بدين نحو براي او روايت كرده، نقل مي كنم: «ابوالحسين محمد بن محمد بن ابي محمد هارون بن موسي تلعكبري روايت كرده و گفته است: پدرم مرا با برخي از يارانش نزد صاعد نصراني فرستاد تا روايتي را كه از پدرش درباره ي ماجراي مولايمان ابومحمد حسن بن علي عسكري - صلوات الله عليه -نقل شده، از زبان او بشنوم. چون نزد او شدم، وي را با عظمت و بزرگوار يافتم. مقصودم را به او گفتم، او مرا به خود نزديك كرد و گفت: پدرم برايم نقل كرد كه با برادران خودش و گروهي از مردم بصره به سبب جور و ستم حاكم وقت، به سرمن رأي رفت. در يكي از روزهايي كه در سرمن رأي بودم مولايمان ابومحمد عليه السلام را ديدم كه دستاري بر سر مبارك داشت و ردايي بر كتف، سوار بر استري از راه مي رسد. با خود گفتم: مسلمانان مدعي اند كه اين مرد از غيب خبر مي دهد، اگر درست باشد، وي جلو دستار خويش را به پشت سر برگرداند. ديدم حضرت اين كار را انجام داد. گفتم: ممكن است اين كار اتفاقي صورت گرفته باشد، ولي اگر قسمت سمت راست رداي خود را با قسمت سمت چپ جا به جا كند گفته ي آنان درست است. حضرت در حال حركت، اين كار را نيز انجام داد، سپس به من رسيد و فرمود: اي ثابت، چرا عوض پرداختن به چنين كاري، به خوردن ماهيانت مشغول نمي گردي. پدرم گفت: [دقيقاً] ما قبلاً به خوردن ماهي مشغول بوديم. آنچه را ملاحظه كرديد عين عبارت روايت او بود و ما همان گونه كه آن را ديده و روايت كرده بوديم، نقل نموديم و صاعد، كه وزير معتمد بود، اسلام آورد» [1] .