محمد بن حمزه سروري مي گويد: توسط ابو هاشم جعفري - كه با هم دوست بوديم - نامه اي به محضر امام عسكري (ع) نوشته و درخواست كردم كه آن حضرت دعا كند تا خداوند متعال در زندگي من گشايشي ايجاد بفرمايد. وقتي كه جواب را توسط ابوهاشم دريافت كردم، آن حضرت نوشته بود: ; پسر عمويت يحيي بن حمزه از دنيا رفت و مبلغ صد هزار درهم ارث باقي گذاشت كه اين درهم ها به تو ارث مي رسد، پس خدا را سپاسگزاري كن و بر تو باد به ميانه روي، و از اسراف بپرهيز كه اسراف از رفتارهاي شيطاني است.
بعد از چند روزي، پيكي از شهر حران آمده و اسنادي را مربوط به دارايي پسر عمويم به من تحويل داد. من با خواندن نامه اي كه بين آن اسناد وجود داشت، متوجه شدم كه پسرعمويم يحيي بن حمزه دقيقا همان روزي فوت كرده است كه امام (ع) آن خبر را به من داد
به اين ترتيب از تنگدستي و فقر رهايي يافته و بعد از اداي حقوق الهي و احسان به برادرهاي ديني ام، طبق دستور امام (ع) زندگي خود را بر اساس ميانه روي تنظيم نموده و از اسراف و ولخرجي پرهيز نمودم و به اين ترتيب زندگي ام سامان يافت در حالي كه در گذشته فردي مبذر و اسراف كار بودم.[1]