بازگشت

امام در دوران خويش


ترديدي نيست كه غير معصوم، از درك همه ي ابعاد وجودي معصوم ناتوان است. از اين رو بايد در آغاز به عجز و ناتواني خويش اعتراف كنيم كه نمي توانيم به مقام والاي امام و پدران بزرگوار وي در پيشگاه خداي متعال و نيز به مقام آن حضرت در نزد پدرانش عليهم السلام احاطه يابيم و پي ببريم. آري، تنها مي توانيم با استفاده از ظاهر رواياتي كه در اين خصوص وارد شده، در اين باره سخن بگوييم، چرا كه [گفته شده]: خدا بيامرزد مردي را كه حد و مرز خود رابداند و پا از آن فراتر نگذارد. البته مي توانيم از خلال مطالبي كه دشمنان و دوستان معاصر آن حضرت در برخوردهايي كه با وي داشته يا به تناسب رتبه و موقعيت هاي اجتماعي خود درباره اش گفته اند، تصويري هر چند ناقص ترسيم نماييم كه ما را به جايگاه و منزلت معنوي و سياسي و اجتماعي آن بزرگوار نزديك گرداند. اكنون از لا به لاي رواياتي كه از دوران آن حضرت در دست داريم برجستگي ها و عظمت اين چهره را جويا مي شويم

***