بازگشت

عنايت ويژه به پرسشهاي قرآني

از ويژگيهاي هدايتگري امام عسكري عليه السلام پاسخ به سؤالات كتبي و شفاهي است؛ به گونه اي كه حجم زيادي از روايات آن حضرت كه به دست ما رسيده است، مربوط به پاسخهايي است كه به پرسشها داده است. در اين ميان، عنايت ويژه اي به سؤالات قرآني شده است. به عنوان نمونه: سفيان بن محمد مي گويد از امام حسن عليه السلام ضمن نامه اي سؤال كردم، منظور از وَليجَه در آيه «ولَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللّه ِ وَلارَسُولِهِ وَلاَالْمُؤْمِنينَ وَليجَهً» (1)؛ «غير از خدا و رسولش و مؤمنان را محرم اسرار خود قرار ندادند.» چيست؟ و با خود فكر مي كردم كه منظور از مؤمنين در اين آيه چه كساني است؟ امام در جواب نامه من نوشت: «اَلْوَليجَهُ الَّذي يُقامُ دوُنَ وَلِيِّ الاَْمْرِ. وَحَدَّثَتْكَ نَفْسُكَ عَنِ الْمُؤْمِنينَ: مَنْ هُمْ في هذَا الْمَوْضِعِ؟ فَهُمُ الاَْئِمَّهُ الَّذينَ يُؤْمِنُونَ عَلَي اللّه ِ فَيُجيزُ أَمانَهُمْ؛ (2) وليجه كسي است كه به جاي ولي امر (امام حق) نصب مي شود، اما اينكه در خاطرت گذشت كه منظور از مؤمنين در آيه كيستند؟ پس آن مؤمنان، امامان بر حق اند كه از خدا براي مردم امان مي گيرند و خداوند امان آنها را مورد قبول قرار مي دهد.»

***

1. توبه/16.
2. اصول كافي، ج1، ص508.