او در توصيف امام مي گويد: «وي حسن هادي فرزند علي است... او رام و آسان كننده ي سختي ها، پاكدل و بي نقص و عيب، امانتدار گنجينه ي غيب، در عين جواني سرشار از وقار، با شرم و حيا، دست و دل باز و با سخاوت، جوانمرد، كم سؤال و كم خوراك، بسيار متبسم، داراي حكمي نافذ، پدر امام زمان و كنيه اش ابومحمد بود...» [1] .