ابن صباغ مالكي
او گفته است: «مناقب و فضايل سرورمان ابومحمد حسن عسكري عليه السلام بر آقايي و آقازاده بودن او دلالت دارد و كسي در امامت او شك و ترديدي ندارد. بدان كه اگر نيكي فروختني بود و داراي فروشنده، آن حضرت خريدار بود. وي يگانه ي بي همتاي روزگار خود و انساني بي نظير و سرآمد دوران و پيشواي اهل زمان خود بود. سخناني استوار و رفتاري پسنديده داشت. اگر فرزانگان زمانش قصيده اي بودند، او شاه بيت آن قصيده بود و اگر مردم دانه هاي گردن بند بودند، او به دردانه ي ميان گلوبند مي ماند. يكه تاز علم بود و كسي را توان هم آوردي با او نبود. بيانگر مشكلات بي چون و چراي علوم بود و با نگرش صحيح خويش، حقايق را روشن و با انديشه ي ژرف خود مسائل دقيق علمي را آشكار مي كرد. در خلوت ها پرده از امور مخفي بر مي گرفت و سخن از رازهاي نهفته مي راند. و الا گهري خوش نفس و بزرگوار بود. خداوند او را غريق درياي رحمت خويش گرداند و در بهشت جاودان خود جاي دهد. به حق محمد صلي الله عليه و آله آمين» [1]
***
[1] فصول المهمه، ص 274.