او نيز همانند ديگر همگنان، لب به ستايش از امام عسكري عليه السلام گشوده، مي گويد: «يازدهمين نفر از امامان، حسن خالص است كه به عسكري نيز ملقب است. وي در هشتم ماه ربيع الاول سال 232 ه. ق در مدينه به دنيا آمد و در روز جمعه هشتم ماه ربيع الاول سال 260 ه. ق در 28 سالگي در جوار حق آرميد. و او را عظمت و افتخار همين بس كه مهدي منتظر فرزند او است. مرحبا به اين خاندان شرافتمند و با عظمت و اهل جود و بخشش. وه كه ايشان را چه مقام بلند و برجسته اي است. همگي ريشه در خانداني بزرگوار دارند، انسان هايي پاك سرشت بوده و چون دندان هاي شانه يكسانند. آنان مجد و بزرگواري را ميان خود تقسيم كرده اند. اين خاندان عالي رتبه و والا مقام از آسمان برترند و مقام و منزلت و رتبه اي بالاتر از فرقدان (دو ستاره ي قطبي) دارند. همگي بدون استثنا برخوردار از صفات كمالند. در ترتيب مجد و بزرگواري همچون دانه هاي مرواريد، منظمند و اولين و آخرين ايشان در عظمت و افتخار يكسانند. دشمنانشان براي پايين آوردن مقام آنان چه تلاش ها كردند، ولي خداوند مقامشان را بالا برد، براي پراكنده ساختن آنان چه دشواري هايي را متحمل شدند، ولي خداوند آنان را نصرت و پيروزي بخشيد، و حقوقي را از آنها ضايع كرده و تباه ساختند كه خداوند آنها را ضايع نخواهد ساخت، خداي متعال ما را بر دوستي آنان زنده داشته و بر دوستي آنان بميراند، و ما را در زمره ي كساني كه در افتخار و عظمت به رسول خدا صلي الله عليه و آله نسبت دارند، وارد سازد، (امام عسكري) در سامرا وفات يافت و در همان خانه اي كه پدرش در آن مدفون بود، به خاك سپرده شد» [1] .