كليني به سند خود از محمد بن اسماعيل روايت كرده است كه: «گفت: ابومحمد عليه السلام نزد علي بن نارمش كه از كينه توزترين مردم به خاندان ابوطالب بود، زنداني شد، بدو گفته شد: با او [امام عسكري] چنين و چنان رفتار كن. ولي او تنها يك روز نزد امام بود كه تسليم آن حضرت شد و چون تحت تأثير شكوه و عظمت امام بود. به چهره ي حضرت نمي نگريست. وي در حالي از نزد امام بيرون رفت كه با بصيرت ترين مردم بوده و بيش از ديگران به عظمت و فضايل امام پي برده بود» [1] .