«نَحْنُ كَهْفٌ لِمَنْ اِلْتَجَأَ إِلَيْنا، وَنُورٌ لِمَنْ اِسْتَضآءَ بِنا، وَعِصْمَهٌ لِمَنْ اِعْتَصَمَ بِنا، مَنْ أَحَبَّنا كانَ مَعَنا فِي السَّنامِ الأَعلي وَمَنْ اِنْحَرَفَ عَنّا فَإِلَي النّارِ(1)؛ و ما پناه گاهي هستيم براي كسي كه به ما پناه آورد و نوري هستيم براي آن كس كه از ما پرتو طلبد و موجب مصونيت كسي هستيم كه از ما پناه بجويد، هركه ما را دوست بدارد، در مراتب بالا، با ما خواهد بود و هر كه از راه ما منحرف (و كج) شود، به سوي آتش خواهد رفت.