3 - ابوهاشم جعفري روايت كرده است كه مي گويد: از امام حسن عسكري عليه السلام درباره آيه «ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سابِقٌ بِالخَيْراتِ بِإِذْنِ اللَّهِ»(1)؛ سپس اين كتاب (آسماني) را به گروهي از بندگان برگزيده خود به ميراث داديم؛ (امّا) از ميان آن ها عدّه اي بر خود ستم كردند و عده اي ميانه رو بودند و گروهي به اذن خدا در نيكي ها (از همه) پيشي گرفتند. سؤال كردم، امام عليه السلام فرمودند: هر سه گروه از آل محمدعليهم السلام هستند؛ ظالم به نفس از آن ها، كسي است كه به امام معتقد نيست. مقتصد كسي است كه عارف به امام باشد، سابق به خيرات هم، خود امام است، من پيش خودم درباره مكرمتي كه به آل محمدعليهم السلام داده شده، فكر مي كردم (ناگهان) گريه ام گرفت.
امام عليه السلام به من نگاه كردند و فرمودند: عظمت و شأن آل محمدعليهم السلام بزرگ تر از آن است كه به نظرت آمده است، خداوند (متعال) را حمد و سپاس گزاري كن كه تو را به ولايت (ما آل محمدعليهم السلام) معتقد و متمسك كرده است، (تو) روز قيامت با ما (آل محمدعليهم السلام) خوانده خواهي شد (در آن) زماني كه هر جمعيتي به امامش خوانده مي شود و تو بر خير هستي.(2)