امام عسكري عليه السلام با اينكه اكثرا در زندان بود، ولي بين شيعيان حاضر مي شد و رو در رو نيز با آنان صحبت مي كرد و با پاسخگويي علمي، فقهي، اعتقادي و … منحرفان را اصلاح و افراد سالم را در مسير خود، ثابت قدم مي كرد. و در اين راه نيز گاه به طريق اعجاز از زندان، خود را به ياران مي رساند. حضرت هرگاه مصلحت مي ديد، به شيعيان دستور مي داد بعد از نماز عشا در منزل يكي از شيعيان گرد هم آيند تا با آنان ديدار كند.
سيّد مرتضي مي گويد: ابوالتحف مصري روايتي را مرفوعا از ابو يعقوب اسحاق بن ابان برايم نقل كرد و گفت:
ابومحمد عليه السلام شخصي را نزد شيعيان خود مي فرستاد و در پيامي به آنان دستور مي داد: «در شب معيّن به خانه اي معيّن برويد كه مرا در آنجا خواهيد يافت.» اين، در حالي بود كه نگهبانان شب و روز از زندان حضرت مراقبت مي كردند و هر پنج روز آنها را عوض و به نگهبانان جديد توصيه مي كردند مراقب او باشند و محلّ مأموريت را ترك نكنند. ياران امام به محلّ تعيين شده مي رفتند و حضرت را مي ديدند كه زودتر از همه آنجاست. آنان مسائل و نيازهاي خود را عرضه مي كردند و امام نيازهايشان را بر طرف مي كرد. در حالي كه دشمنان، امام را در زندان مي ديدند.17