اي نخل رياض علوي برگ و برت سوخت

از آتش بيداد ز پا تا به سرت سوخت

اي يازدهم اختر پر نور ولايت

خورشيد ز هجر رخ همچون قمرت سوخت

اي پاره قلب نبي و زاده زهرا

از آتش زهر ستم و كين جگرت سوخت

از داغ جهان سوزِ تو در دشت محبّت

چون لاله سوزان دل مهدي پسرت سوخت

چون مشعل افروخته در سوگ و عزايت

اي واي دل مهدي نيكوسيرت سوخت

در فصل شباب از ستم و كينه دشمن

چون شمع شب افروز ز پا تا به سرت سوخت

اي جان جهان «حافظي» سوخته دل گفت

قلب همه از داغ دل پرشررت سوخت