بازگشت

فرزند پاك چار علي


اي قبله حرم، حرمِ سامراي تو

بيت الولاي دل حرم با صفاي تو

قرآن يگانه دفتر مدح و ثناي تو

روح ملك كبوتر صحن و سراي تو

آيينه جمال خداوند سرمدي

فرزند پاك چار علي، سه محمدي

رضوان بدان جلال و شرف سائل درت

خورشيد سجده برده به صحن مطهرت

روح رضاست در نفس روح پرورت

نامت حسن نه بلكه حسن پاي تا سرت

ميراث زهد و نور هدايت ز هاديت

علم امام هشتم و جود جواديت

معصوم سيزده ولي الله ذوالمنن

ابن الرضاي سومي و دومين حسن

گل ريزد از بهشت به خاكت چمن چمن

شرمنده در ثناي تو از كوچكي سخن

دُر كلام و لعل لب گوهري كجا

وصف ابا محمدنِ العسگري كجا

انوار ده امام درخشد ز روي تو

يادآور رسول خدا خُلق و خوي تو

زيباترين دعاي ملك گفتگوي تو

مسجود جنّ و انس بُود خاك كوي تو

بحري كه در صدف، دُر جان پَروَرد تويي

در دامنش امام زمان پرورد تويي

ويرانه مزار تو مسجود آسمان

قبر تو كعبه دل و صحنت مطاف جان

زوّار هر شب حرمت صاحب الزمان

كوري چشم دشمنت اي قبله جهان

تنها نه سامره، همه عالم ديار توست

هر جا رويم در بغل ما مزار توست

قبر مطهر تو اگر چه خراب شد

يا بر حريم تو ستم بي حساب شد

و آن دلربا ضريح نهان در تراب شد

هرچند قلب شيعه از اين غم كباب شد

هر روز قبه تو فروزنده تر شود

جاه و جلال و مرتبه ات زنده تر شود

اي نُه سپهر فرش رفيع عبادتت

اي لطف و جود و مرحمت و بذل، عادتت

اقرار كرده دشمن تو بر سيادتت

ياد آمدم به فصل جواني شهادتت

اي زخم دل هماره فزون از ستاره ات

از ما سلام بر جگر پاره پاره ات

با آن كه در محاصره بودي تو سال ها

ديدي ز دشمنان، غم و رنج و ملال ها

كردند با تو از ره طغيان جدال ها

دادي به شيعه عزت و قدر و جلال ها

نور ولايتت ز دل حبس اي شگِفت

چون آفتاب يك سره آفاق را گرفت

داغت به قلب شيعه شراري عظيم شد

خون بر دلت ز كينه اهل جحيم شد

روح تو در بهشت الهي مقيم شد

با رفتن تو حضرت مهدي يتيم شد

يا بن الحسن از اين همه بيداد، الامان

عجّل علي ظهورك يا صاحب الزمان

اي عدل تو زوال ستم گستري بيا

ناديده كرده بر همه روشنگري بيا

اي آخرين دُر صدف كوثري بيا

اي نور ديده حسن عسگري بيا

تا كي فراق روي تو آتش به جان زند

تا كي به شيعه خصم تو زخم زبان زند

اي خوانده جنّ و انس و ملك پير و مقتدات

تو جان جان عالمي و جان ما فدات

خُلق علي و خلق نبي جلوه خدات

ميثم به اين دو مصرع نيكو دهد ندات

يا صاحب الزمان به ظهورت شتاب كن

عالم ز دست رفت تو پا در ركاب كن

***