بازگشت

پسرم مهدي کجاست؟

سوخت از زهر زپـا تـا بـه ســرم آب گرديـده خـدايـا جگــرم
پسرم مهــدي موعـود كجاسـت؟ تا ببينـد كه چـه آمـد به سرم
دشـمنـانـم همـه شـادنـد ولـــي گرد غـم ريخـت به روي پسرم
پســرم گريـد و گـويـد همه دم پــدرم اي پـــدرم اي پـــدرم
يــاد تنهــايـي مهــدي هــر دم مي رود خـون زدو چشمـان تـرم
طــوطــي بــاغ جنـانـــم امــــا ريخت يا رب به جهـان بال وپرم
از پس مــاه صفــر زهــر جفـــا كـــرد با ختـم رسـل همسـفـرم
پيكرم شمــع صفـت آب شــده قاصـد مــرگ نشـستـه بـه بـرم
آب آريـــد بــرايـم يــــــاران كه به دل سخـت فتـاده شـررم
اي خدا ياد لـب خشـك حسيـن ســوزد از زهــر جفـا بيشـتـرم
آن حسيني كه سرش هست هنوز بـه سـر نيــزه عيـان در نظــرم
آن حسيني كه به قاتل مي گفت آب ده آب كـه سـوزد جگـرم
مـن بـه ايـام جـوانـي (مـيـثــم) بــه گلـسـتـان جنان رهسـپـرم

***