ابن شاذان از نافع از عبدالله بن عمر بن خطاب روايت كرده است: «رسول خدا صلي الله عليه و آله به علي بن ابي طالب عليه السلام فرمود: اي علي، من بيم دهنده ي امتم و تو هادي آنان و حسن رهبرشان و حسين راهنماي آنها و علي بن حسين گرد آورنده ي آنان و محمد بن علي آشناي به حق آنها و جعفر بن محمد كاتبشان و موسي بن جعفر شمارشگر آنان و علي بن موسي مفسر و رهايي بخش آنها و طرد كننده ي بدخواهان و نزديك كننده ي مؤمنان آنان و محمد بن علي قيام كننده و پيشواي آنها و علي بن محمد، حافظ و دانشمند آنان و حسن بن علي فراخواننده و اعطا كننده ي به آنها و قائم خلف، سيراب كننده و بازخواست كننده ي آنان است. اي عبدالله، در اين معاني نشانه هايي است كه انسان هاي با فراست آنها را در مي يابند» [1] .

[1] مائه منقبه، ص 24؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ج 1، ص 292؛ بحار، ج 36، ص 270، به نقل از مناقب؛ صراط المستقيم، ج 2، ص 150؛ اثبات الهداه، ج 1، ص 721، ح 210، به نقل از صراط المستقيم.