بازگشت

سال ولادت


دهمين ثمره باغ ولايت و دوازدهمين نهال عصمت و طهارت و نخستين فرزند برومند پيشواي نهم در سال 212 هجري در يكي از محلات مدينه شهر نوراني پيامبر بزرگوار اسلام در محلي كه موسوم به «صريا» بود ديده بر جهان گشود و به زيباترين نامي كه در خاندان رسالت سابقه ديرين و خوش خاطره اي داشت موسوم گرديد؛ پدر ارجمندش براي وي نام «علي» را برگزيد.

او كه همانند جد بزرگوارش مأموريت دفاع از اسلام و احياي حقوق مسلمانان را از جانب پروردگار عالم به عهده داشت همان كنيه ي جدش را بر خويشتن انتخاب كرد و به ابوالحسن موسوم گرديد.

سحرگاه روز 15 ذي الحجه هنگامي كه خورشيد اشعه تابناك خود را بر روي زمين مي گسترد مولود مسعود خاندان رسالت حضرت امام علي النقي (ع) ديده بر جهان باز گشود. نوزادي كه باعث سربلندي و افتخار اسلام گرديد و عمر خود را در راه اعتلاي تعاليم ارزنده اسلام مصروف داشت ودر پيشبرد هدفهاي الهي از هيچ نوع كوشش و فعاليت و مجاهده مضايقه ننمود.

لقب ابن رضا درخشان ترين عنوان و شهرت او و ديگر پيشوايان معصوم بعدي بود كه آن روزها همچون ستاره درخشان در ميان دهها القاب ديگر بر تارك وي مي درخشيد. از ديگر القاب آن حضرت مي توان هادي، ناصح، عالم، فقيه، امين، عسكري، دليل، فاتح، نقي و مرتضي را نام برد چنانچه امروز بيشتر دوستداران و شيعيان او را با لقب مشهور «هادي» ميشناسند.

آن حضرت تحت تربيتهاي الهي و معنوي پدر، هفت سال و اندي زندگي كرد و بعد از وفات پدر درخشان ترين و شامخ ترين چهره ي اسلام بود كه مشكلات فقهي و علمي جهان اسلام را با دانش و بينش خود حل و فصل مي نمود.

***