ابن شهر آشوب از علي بن حسن بن فضل يماني روايت كرده كه: «گفت: جمعيت زيادي از خاندان جعفر پيرامون خانه ي جعفري [1] گرد آمدند كه وي توان برابري با آنها را نداشت. لذا طي نامه اي به ابومحمد عسكري عليه السلام از اين اوضاع به حضرتش شكوه نمود. حضرت در پاسخ وي مرقوم فرمود: إن شاء الله، بر آنها پيروز خواهيد شد. مي گويد: او با گروهي كمتر از هزار نفر به مبارزه ي سپاهي بيش از بيست هزار تن برخاست، و آنها را شكست داد» [2] .

[1] مجلسي در مرآه العقول، ج 6، ص 153 نوشته است: مقصود از جعفر، جعفر طيار رضي الله عنه است و گفته شده: شايد منظور از او جعفر بن متوكل باشد، چون مستعين مي خواست هر كسي را كه مدعي خلافت باشد به قتل برساند و گروهي از سران ارتش را نيز كشت و سپاهي را به نبرد با جعفري كه از فرزندان جعفر متوكل بود، گسيل داشت. جعفري به حق گرويد و به اعتبار مذهب، خود را به امام جعفر صادق عليه السلام نسبت داد. و آنگاه كه لشكر، خانه اش را به محاصره درآورد، به ابومحمد عليه السلام نامه اي نوشت و از او خواست براي رفع گرفتاري او دعا كند. و حضرت با دعايي كه در اين حديث آمده در حق او دعا فرمود.
[2] مناقب، ج 4، ص 431؛ كافي، ج 1، ص 508؛ ارشاد، ص 342؛ بحار، ج 50، ص 280.