شيخ مفيد رحمه الله در اين باره مي گويد: «جعفر بن علي، برادر امام عسكري عليه السلام خواهان ميراث خود شد و تلاش كرد تا كنيزكان ابومحمد عليه السلام و همسران آن بزرگوار را گرفتار زندان كند. همچنين شيعيان را به دليل اعتقاد به وجود فرزند او (حضرت قائم) و امامت آن حضرت و انتظار، دشنام مي داد و خوار مي كرد. و شيعيان را در معرض هلاكت قرار داد تا آن جا كه از بيم جان آواره شدند. [در اثر سعايت او] بازماندگان ابومحمد عليه السلام با انواع ناگواري ها و بازداشت و زندان و تهديد و تحقير و اهانت و خواري ها رو به رو شدند، اما خليفه به خواسته اش نرسيد...» [1] .