از جمله شواهد، اين است كه: «وقتي ابوعيسي پسر متوكل خواست به دستور متوكل بر پيكر مطهر امام عسكري عليه السلام نماز بگزارد، به سمت جنازه رفت و چهره ي امام را باز كرد و به هاشميان و عباسيان و فرماندهان و قاضيان و فقيهان و ديگر حاضران نشان داد و گفت: ببينيد حسن بن علي بن محمد ابن الرضا به مرگ طبيعي و در بستر خود از دنيا رفته و گروهي از خدمت گزاران خليفه و افراد مورد اعتماد و پزشكان و قاضيان - كه نام ايشان را برد - در خدمت وي بوده اند [و بر اين مطلب گواهند]. سپس صورت حضرت را پوشاند و به پاخاست و بر جنازه ي مبارك او نماز گزارد» [1] . اين حركت نمايشي حاكي از اين واقعيت و حقيقت است كه حكومت عباسي در تلاش بود تا خود را از ارتكاب جنايت قتل امام عسكري عليه السلام تبرئه كند، چرا كه مي دانست خواه ناخواه، چه از ناحيه ي خواص و چه از سوي مردم عادي، مورد اتهام قرار خواهد گرفت.