ابوجعفر محمد بن علي بن حسين بن موسي بن بابويه قمي، ساكن ري، شيخ و فقيه ما و بزرگ اين طايفه در خراسان بود. در سال 355 ه. ق وارد بغداد شد و با اين كه جوان بود، بزرگان اين طايفه از او روايت شنيدند. او كتب بسياري دارد از جمله كتاب توحيد.... وي رضي الله عنه در سال 381 ه. ق در ري بدرود حيات گفت [1] .