و نيز او گفته است: «ابوالقاسم، علي بن راشد نقل كرده است: در دوران ابومحمد عليه السلام مردي از علويان از سرمن رأي رهسپار منطقه ي جبل گرديد. شخصي همداني به او برخورد نمود و به وي گفت: از كجا آمده اي؟ - از سرمن رأي. - آيا فلان راه و فلان مكان را مي شناسي؟ - آري. - از حسن بن علي اطلاعي داري؟ - خير. - براي چه به منطقه ي جبل آمده اي؟ براي كسب و كار. - آيا حاضري در قبال پنجاه دينار اجرت، با من به سرمن رأي بيايي و مرا به حسن بن علي عليهماالسلام برساني؟ - مي پذيرم. پنجاه دينار را به او داد و مرد علوي با او به سرمن رأي آمد. از ابومحمد عليه السلام اجازه ي ورود خواستند و حضرت اجازه داد، آن دو وارد شدند. ابومحمد عليه السلام در حياط منزل نشسته بود، چون چشمش به مرد جبلي افتاد بدو فرمود: تو فلاني پسر فلاني هستي؟ - آري. - پدرت به تو وصيت كرده و در آن اموالي را براي ما سفارش نموده است و اكنون تو آمده اي تا آن را ادا نمايي و چهار هزار دينار با خود داري، آنها را بياور. - همين طور است و اموال را به امام عليه السلام داد. حضرت به آن مرد علوي نگريست و فرمود: در پي كسب و كار به منطقه ي جبل رفتي و اين مرد پنجاه دينار به تو داد و با او بازگشتي و ما نيز پنجاه دينار به تو مي دهيم. و آن مبلغ را به او داد» [1] .