يكي ديگر از پديده هاي گمراه و منحرف از حق، واقفي ها هستند. آنان امامت را تنها تا امام موسي بن جعفر عليه السلام مي دانند و قائل به امامت فرزندش علي بن موسي الرضا عليه السلام نيستند. بنيان گذاران مسلك واقفي، گروهي از ياران امام صادق و امام كاظم عليهماالسلام هستند، از جمله: زياد بن مروان، علي بن ابي حمزه و عثمان بن عيسي. علت توقف آنها اين بوده است كه مبلغ هفتاد هزار دينار از موسي بن جعفر عليهماالسلام نزد زياد بن مروان بود و علي بن حمزه و عثمان بن عيسي نيز براي اين كه اموالي را كه نزدشان بود به امام بعدي نسپارند و خود در آنها تصرف نمايند، قائل به متوقف شدن امامت شدند [1] .