امام حسن عسكري عليه السلام نامه اي خطاب به علي بن حسين بابويه قمي نوشت. در اين نامه آمده است: «به ريسمان الهي تمسك جستم. به نام خداوند بخشنده ي مهربان. سپاس خدايي را كه پروردگار جهانيان است و نيك فرجامي از آن پرهيزكاران و بهشت براي يكتاپرستان و دوزخ از آن بي دينان است.

هيچ ستيز و خصومتي جز در برابر ستمگران روا نيست و كسي جز خداي يكتا كه بهترين آفرينندگان است، سزاوار پرستش نمي باشد و درود بر بهترين آفريده ي خدا، محمد صلي الله عليه و آله و عترت پاك او باد. اي بزرگمرد مورد اعتماد و فقيه من، ابوالحسن علي بن حسين قمي. خداوند تو را براي انجام امور مورد رضاي خويش موفق بدارد و به لطف خود از نسل تو فرزنداني صالح و شايسته به وجود آورد. تو را به تقواي الهي و به پا داشتن نماز و اداي زكات سفارش مي كنم؛ زيرا آنان كه زكات نمي دهند نمازشان پذيرفته نيست.

تو را به گذشت از لغزش ديگران، فرو خوردن خشم، صله ي رحم و دلجويي برادران ديني، تلاش در رفع حوايج آنان به هنگام سختي و گشايش و شكيبايي در برابر ناداني و تفقه در دين و پايداري در امور و هم پيماني با قرآن و خوشخويي و امر به معروف و نهي از منكر، توصيه مي كنم. خداي - عز و جل - فرمود: در بسياري از رازگويي هاي ايشان خيري نيست مگر كسي كه [بدين وسيله] به صدقه يا كار پسنديده يا سازشي ميان مردم فرمان دهد. همچنين تو را به پرهيز و اجتناب از تمام كارهاي زشت، سفارش مي كنم.

بر تو باد به نماز شب كه پيامبر صلي الله عليه و آله به علي عليه السلام فرمود: اي علي، بر تو باد به نماز شب و آن را سه بار تكرار فرمود. هر كس نماز شب را سبك بشمارد، از ما نيست. به سفارش من عمل نما و به شيعيانم امر كن تا نماز شب به جا آورند. بر تو باد به صبر و شكيبايي و انتظار فرج، چرا كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود: برترين اعمال امتم انتظار فرج است. شيعيان ما همواره در اندوه و نگراني به سر مي برند تا آن كه پسرم ظهور نمايد؛

همو كه رسول خدا صلي الله عليه و آله آمدنش را مژده داده است و او زمين را همچنان كه پر از جور و ستم شده باشد، آكنده از عدل و داد خواهد كرد. اي شيخ من، اي ابوالحسن علي، صبر پيشه نما و تمام شيعيانم را امر به صبر و بردباري كن. به راستي زمين ملك خدا است و آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد مي دهد و فرجام نيك، براي تقوا پيشگان خواهد بود. درود بر تو و همه ي شيعيانم و رحمت و بركات خدا بر شما و صلوات و درود خدا بر محمد و خاندان او باد» [1] .