امام عسكري عليه السلام در سال 259 ه. ق يك سال قبل از رحلت خود، والده ي محترمه اش را براي گزاردن حج به مكه ي مكرمه فرستاد و به او سفارش نمود كه حضرت حجت قائم عليه السلام را همراه خود ببرد. [متأسفانه] بيش از اين، مطلب براي ما روشن نيست، مگر اين كه حضرت احتمالاً خواسته اند تا مادرشان از رخدادهاي سخت و دشوار، دور بماند، مبادا از ناحيه ي حاكم ستمگر، به وي تعرضي شده و مورد اهانت قرار گيرد و ممكن است با اين كار هدف ديگري را غير از آنچه ما احتمال داديم. دنبال مي كرده كه اين نيز بر ما پنهان و پوشيده است. مسعودي مي گويد: «سپس ابومحمد عليه السلام به مادرش دستور داد در سال 259 ه. ق به حج برود و آنچه را كه در سال 260 ه. ق برايش اتفاق مي افتد به مادر بازگو نمود. آنگاه حضرت صاحب عليه السلام را طلبيد و بدو وصيت كرد و اسم اعظم و ميراث ها و اسلحه (ودايع امامت) را بدو سپرد و مادر ابومحمد عليه السلام به اتفاق حضرت صاحب الامر عليه السلام رهسپار مكه شد» [1] .