ثبات فرقه ي اثناعشري
اما فرقه ي شيعه ي اثني عشري معتقدند كه پسر امام حسن عسكري هنگام وفات ايشان نزديك شش سال داشته و تا وقت ظهورش زنده است و اين فرقه، اكثريت شيعه را تشكيل مي دهد و فرق ديگر را با براهين قوي مجاب كرده اند. پيروان اوليه ي اين فرقه، ابوسهل بن علي نوبختي، حسن بن موسي نوبختي، سعد بن عبدالله اشعري قمي، عثمان بن سعيد عمري و پسرش محمد و بسياري ديگر بودند كه اكثريت شيعه را تشكيل مي دادند.
اين گروه در حال حاضر در سرتاسر جهان اسلام حضور دارد و همه در انتظار ظهور امام زمان روز شماري مي كنند و منتظر فرج آن بزرگوار هستند. [1] اما فرقه هاي ديگر از بين رفته اند و رواجي نيافته اند.
مرحوم مفيد و شيخ طوسي معتقدند كه تمام اختلافات و انشعابات به تدريج از ميان مي رود، جز قطعيه كه در قرن چهارم به صورت شيعه ي اثني عشري باقي مي ماند. [2] .
پاورقي
[1] عراقي چه عالي سروده:
جانا حديث شوقت در داستان نگنجد
رمزي ز راز عشقت در صد بيان نگنجد
جولانگه جلالت در كوي دل نباشد
خلوتگه جمالت در جسم و جان نگنجد
سوداي زلف و خالت جز در خيال نايد
انديشه ي وصالت جز در گمان نگنجد
در دل چو عشقت آيد سوداي جان نماند
در جان چو مهرت افتد عشق روان نگنجد
پيغام خستگانت در كوي تو كه آرد
كانجا ز عاشقانت باد وزان نگنجد
آن دم كه عاشقان را نزد تو بار باشد
مسكين كسي كه آنجا در آستان نگنجد
بخشاي بر غريبي كز عشق تو بميرد
وانكه در آستانت خود يك زمان نگنجد
جان داد دل كه روزي كوي تو جاي يابد
نشناخت او كه آخر جايي چنان نگنجد.
[2] غيبت، شيخ طوسي، ص 55.