او از ياران امام عسكري عليه السلام بوده [1] و امام عليه السلام بدو نامه اي مرقوم فرمود و او را در جريان وكالت ابراهيم بن عبده ي نيشابوري قرار داد و در پايان آن برايش طلب آمرزش نمود. اين مطلب را كشي ذكر كرده و مي گويد:

«از جمله نامه هاي امام عسكري عليه السلام به عبدالله بن حمدويه بيهقي اين است كه فرمود: و بعد، ابراهيم بن عبده را براي انجام امورتان فرستادم تا مردم نواحي و ناحيه ي تو، حقوق واجبي را كه بر شما دارم، به او بپردازند. او امانت دار و مورد وثوق من نزد دوستانم در آن سامان مي باشد. بايد از خدا پروا داشته باشند و مراقب باشند و حقوق واجب را بپردازند. هيچ گونه عذري در ترك و تأخير آن پذيرفته نيست. خداوند آنها را بر اثر نافرماني از اوليايش به شقاوت گرفتار نسازد و تو و آنان را به خاطر محبتي كه به شما دارم، مشمول رحمت خويش قرار دهد. خداوند روزي دهنده و بزرگوار است» [2] .