از شيخ مفيد از كليني از علي بن محمد از جمعي از اصحابمان نقل شده كه: «گفتند: ابومحمد عليه السلام به نحرير سپرده شد. وي بر حضرت سخت گيري نموده و او را مي آزرد. همسرش به او گفت: از خدا بترس، آيا مي داني چه كسي در خانه ي تو است؟ سپس از پاكي و عبادت حضرت برايش گفت و افزود: بيم آن دارم كه از او به تو گزندي برسد.

نحرير گفت: به خدا سوگند، او را ميان درندگان خواهم افكند و اجازه ي اين كار را درخواست كرد و بدو رخصت داده شد و حضرت را ميان درندگان افكند. آنان ترديدي نداشتند كه درندگان، امام عليه السلام را خواهند دريد، لذا آنجا ماندند تا ببينند چه اتفاقي خواهد افتاد، اما ديدند امام عليه السلام به نماز ايستاده و درندگان گرد حضرت حلقه زده اند» [1] .