او اهل نوبخت و بزرگ متكلمين بغداد و بزرگ طايفه نوبختيه محسوب مي شد. در زمان خود جلالت و بزرگي خاصي در دين و دنيا داشت. كتب زيادي تصنيف كرده و از جمله كتاب انوار در تواريخ ائمه اطهار عليهم السلام.

ابن نديم در كتاب فهرست مي نويسد كه ابوسهل كتابهاي بسياري تأليف كرده كه بعضي از آنها به خط خود اوست و درباره ي علم كلام و فلسفه مي باشد و كتابي هم در باب امامت نوشته است و جمعي از ناقلين فلسفه مثل ابوعثمان دمشقي و اسحق و ثابت از وجود او استفاده مي كردند. [1] .