نصايحي گهربار از امام عسكري (ع)


امام حسن عسكري عليه السلام در نامه اي گهربار براي ابن بابويه (1) كه از فقهاي مشهور زمان خويش بوده است، چنين فرموده اند:




«امّا بعد، تو را اي پير و معتمد و فقيهم، ابو الحسن علي بن حسين قمي، كه خدايت براي كسب خشنوديهايش تو را موفّق بدارد و به رحمت خويش، از صلب تو فرزنداني صالح، عطايت فرمايد، سفارش مي كنم به تقواي خدا و بر پاي داشتن نماز و پرداخت زكات كه نماز از مانعان زكات، پذيرفته نشود.




و تو را سفارش مي كنم به آمرزش گناه، و فرو خوردن خشم، و صله رحم و همدلي با برادران، و كوشش در (جهت رفع) نيازهاي ايشان در سختي و آساني، و بردباري در برابر نادانان، و نفقه در دين، و تربيت در كارها و رعايت قرآن، و خوشخويي، و امر به معروف و نهي از منكر كه خداوند فرمود:




{در بسياري از سخنانِ درِگوشي آنها، خير و سودي نيست مگر كسي كه به اين وسيله، امر به كمك به ديگران يا كار نيك، يا اصلاح در ميان مردم كند و هر كس براي خشنودي پروردگار چنين كند، پاداش بزرگي به او خواهيم داد} (2)




... پس به وصيت من عمل كن و شيعيانم را بگو تا بدان وادار شوند. و برتو باد انتظار فرج كه پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: { برترين اعمال امّت من، انتظار فرج است}، شيعيان ما همواره در اندوه خواهند بود، تا آنكه فرزندم ظهور كند؛ همان كه پيامبر صلي الله عليه و آله بدو مژده داد كه زمين را از عدل و داد پر مي كند، پس از آنكه از ستم و بيداد پر شده باشد. پس اي پيرو و شيعه من شكيبا باش و همه شيعيانم را به شكيبايي فرمان ده كه: { زمين از آن خداست، آن را به هر كه از بندگانش خواهد به ميراث دهد، و فرجام از آنِ پرهيزكاران است} (3) و درود بر تو و بر تمام شيعيانم و رحمت و بركات خدا بر ايشان باد.»



***




1- علي بن بابويه قمي، پدر شيخ صدوق.





2- سوره نساء، آيه 114.





3- سوره اعراف، آيه 128.